Ymddiheuriadau

Dwy flynedd a hanner yn hwyrach a chymaint wedi digwydd ar ôl f'ymadrodd diwetha. Heddiw dw i'n eistedd yn nhŷ fy rhieni, o dan lockdown, ar ôl angladd fy mam bore 'ma. Mae fy nhad yn cysgu lan lofft a dw i'n lawr y star gyda fy nheulu i gyd, bob un ond my mrawd sy'n odan ei lockdown ei hun yn Wuhan, Tsieina. Yn Llundain, gyda ni, yn eistedd Rachel a Michael, fy mhlant. Kitty, fy nith, Martin ei frawd a Dominic eu brawd â'i gariad Vicky. Hefyd yw Julia, eu mam, Roland fy ngŵr a David, Taffy fy nhad. Cymaint o'm bywyd wedi hedfan ac mae rhaid i fy egluro mwy, ond nid heddiw.

Dw i'n ar fy ffordd adre

Dw i'n ar fy ffordd adre. Ar ôl bron deng mis dw i'n ar y trên yn ôl i Abertawe. Ar ôl misoedd yn Thailand a Siapan, wythnosau yn Tsiena, De Corea a Rwsia ac ychydig o amser ym Mongolia, Belarws, Gwlad Pol, Yr Almaen, Ffindir, Sweden, Denmark ac yr Iseldiroedd, Malaysia, Singapore a Laos dw i'n cyrraedd yn fuan yng Nghymru i weld fy nheulu. Ddoe es i i weld optegydd oherwydd fy sbectol wedi eu brifo mewn damwain tn Siapan. Bydda i'n casglu sbectol newydd mewn pythfenos yn Llundain ond mae rhaid i fi gael rhai newydd cyn i fi ailddechrau gweithio neu yrru i waith, felly mae Roland wedi eu prynu nhw ac heddiw byddwn nhw, gobeithio, cyrraedd.
So, bydd y hen fywyd yn dechrau eto. Ond hefyd, bydd e'n wahanol. Dw i'n sîwr fy mod i wedi newid, dw i'n sîwr ei fod e wedi newid. Amina'r ddau a bydd tipyn o culture shock, neu culture clash. Sai'n gwybod sut bydd e'n ymddangos, ond gobeithio na fydd problemau mawr.

Nid ydy popeth yn mynd i'r cynllun

Ar ôl penwythnos anhygoel, llawer o fwyd, hanes, cerdded, ffrindiau, cyfoethogrwydd, gyda Milla a Terhi, yn Helsinki, daeth yr amser i adael y ddinas ar y fferi i Stockholm, Princess Anastasia.


Prynais y tocyn ar y we. Nid wrth y cwmni fferi ei hun, St Peter's Line ond wrth fath o gwmni bwcio, Direct Ferries, sy'n rhedeg y byd yn rhoi gwybodaeth a gwasanaethau i deithwyr fferi. Tua phythefnos yn ôl. Wel, prynais rywbeth. Aeth yr arian o fy manc ond ni ddaeth un rhywbeth o St Peter's Line. Daeth neges o Direct Ferries i ddweud, Wps, rhywbeth wedi digwydd! Dych i mwyn (sori Milla!) ein bod ni'n trio eto? Wedi talu, wrth gwrs!

Felly, ar ôl dibyn, daeth neges o Direct Ferries, yn gynnwys rhif bwcio, gyda nhw, a rhif bwcio St Peter's Line a rhai manylion. Ond dim enw o'r Llong, neu ba Terminal. A, mwy difrifol, dim neges o St Peter's Line ei hun.

Dwedodd yr e-bost bod rhaid i fi gyrraedd y porth 180 munud cyn hwylio. 180 MUNUD! Tair awr, 05.30 yn y bore. Wnes i sgrechian i Roland, a Milla, ymhen deng munud. Wnaeth Roland ymchwil. Na, dim ond 90 munud, awr a hanner, 7.00. Roedd yr e-bost o Direct Ferries yr un cyffredin, dim meddwl pa gwmni. Mae St Peter's Line yn dweud 90 munud. Dyna well.


Pa Terminal? F'ymchwilwr gorau, Roland, wedi darganfod, Terminal 1. Wedi anfon google map gyda co-ordinates. Mae Milla a fi wedi gadael ei fflat tua 06.10 a wedi cymryd y tram i'r borth a wedi dod o hyd terminal 1. Oedd e bron yn wag, dim ond gwrp bach o Almaenwyr, ac nid oedd Check In yn agor, ond nid oedd e 7.00 eto. 7.00, agorwyd Check In. Aeth arwainwraig yr Almaenwyr. Aethon ni, gyda fy neges wrth Direct Ferries. Rhaid i chi fynd i Terminal 2, 700 metr lan y stryd. Aethon ni, yn gyflym. Yn Terminal 2 roedd llawer o bobl, yn mynd i Tallinn, gyda Tallink ac Ekoburg, ond doedd dim arwydd o St Peter's Line. A nid oedd arwydd neu berson gyda gwybodaeth i'n helpu ni. Wnaethnon ni stopio dyn a dangos yr e-bost. Nid oedd e'n o gymorth. Trion ni ffonio St Peter's Line. Dim ond mewn oriau busnes. Yr oedd y stres yn codi! Roedd y munudau yn mynd hebio.

Yn y diwedd aethon ni i gwmni arall, Tallink. Ei Check In wedi cau, ond oedd merch hyfryd a oedd yn deall ein problem ac oedd yn fodlon i'n helpu ni. Pa gwmni? St Peter's Line. Dych chi'n gwybod enw'r llong? Princess Anastasia. Tipyn o ymchwil ar ei chyfrifiadur. Mae flin 'da fi ond mae rhaid i chi ddychwelyd Terminal 1.

Felly, aethon ni'n ôl. Darllenodd y ferch yr e-bost yn fwy gofalus, a wnaeth hi Boarding Pass. Ond nid oedd ymddiheuriad.

Aeth Milla a fi lan yr escalator ac arhoson ni am biti, cyn agorwyd boarding. Ac, yn y diwedd, oedd popeth yn iawn.

Milla, y mae WiFi ar gael, gyda Marinesat. Roedd e ar gael ar y fferi Shanghai i Kobe. 50 Yuan, tua €6, 72 awr. Ar Princess Anastasia, $13.99, 6 awr. Does dim rhif neu docyn 24 awr! Byddaf i'n byw hebddo fe am dipyn.

Dw i wedi anghofio...

Dw i wedi anghofio, yn hollol, y syniad o ysgrifennu rhywbeth bach, llai na chant, neu bumdeg o eiriau, yn gymraeg, cyn i fi ysgrifennu rhywbeth ar Facebook. Anghofiol ydw i!
Ysgrifenwyd a'r fferi, bron wedi cyrraedd Vladivostok. Fy ngham nesa yw fynd i'r orsaf trên a phrynu tocyn, rhad, i Foscow. Os mae'n gadael heno, byddwn i hapus. Os na fydda, byddwn i hapus hefyd. Ffrindiau newydd a'r ferri, wedi prynu eu thocynau am 70 euros yr un. Trydydd dosbarth. Dw i'n meddwyl am ail ddosbarth. Mwy o arian, mwy o brifetwydd.

Gyda phwy gwrddais i ar Shikoku?

Gyda merch â Saesneg da. Ymwelodd hi â Loegr blynyddoedd yn ôl. Roedd hi'n aros gyda fi pan ro’n i’n yn y Swyddfa Bost ddoe yn anfon pecynnau mawr gytre’ - i fod yn siŵr y ferch tu hwnt y cownter a fi oedd yn deall ein gilydd. O leiaf tri chwarter awr! Ac, ar ôl popeth, roedd hi’n cynnig lifft i fi yn ôl i fy llety.

Gyda dyn o Frasil heb Siapaneaidd, heb Saesneg, heb ffÔn symudol a llysieuol hefyd. Roedd e`n dechrau ei daith `henro` (pererindod) y diwrnod nesa ac oedd e` n meddwl am gerdded 38 cilometr, prynu ei ddillad, ffon, het ayyb ac ymweld ag 11 teml, popeth rhwng 9 a 5. Gobeithio ro’n ni’n llwyddiannus ei berswadio i feddwl dwywaith


Gyda menyw a oedd yn mynnu mynd â fi i deml 66, 67, 81 ac 82 ymhen un ddiwrnod. Oherwydd ei charedigrwydd roedd fy siwrnai ddau ddiwrnod yn gyflymach

Roedd hi’n gwrthod un yen am y 1000 yen (gyda gostyngiad oherwydd fy　mhasbort, un yen am fy nghinio bach, ac, ar fy niwrnod olaf yn ei thref, aeth hi â fi i’r orsaf trên (llai na chilometr) a rhodd hi phwrs i fi, gyda sanau, fflanen, bag plygu, dau gerdyn post a 10,000 o yen. (£70)

Gyda dyn a ro’n i’n meddwl oedd henro, i ddechrau, ond naddo, oedd e’n byw yn yr ardal, rhwng temlau 42 a 41. Pan gwrddon ni, ar y ffordd, roedd dwy broblem `da fi. O’n i newydd sylweddoli bo` fi wedi gadael fy ffon yn deml 42 a ro’n i’n fwy na hanner ffordd rhwng y ddau, ac roedd angen mawr i fi fynd i'r tŷ bach. Cyn i fi gyrraedd teml 41 (42 i 41? paid gofyn!) mae fy angel wedi, dangos i fi'r llwybr cywir i'r deml, wedi dreifio yn ôl i deml 42 i gasglu fy ffon, wedi dod a grawnwin i fi, ac, ar ôl i fi gweddïo yn y deml, wedi fy ngyrru  i'r deml nesa, 43!

Gyda dyn ifanc ag oedd yn stopio ei gar i rhoi tun o de gwyrdd i fi.

Gyda hen ddyn ag oedd yn rhoi, fel osettia (anrheg grefyddol?) 100 yen. Ymhen deng munud daeth e yn ôl gyda 1000 yen!

Gyda menyw ar y bws ag oedd yn rhoi pot nwdl i fi!

Gyda henros o Daiwan, Siapan, Denmarc, America, yr Eidal. Gyda’r heddlu a meddyg ar ôl fy namwain. Gyda phobl ar y trenau a bysiau. Gyda pherchnogion y llety. Gyda gweithwyr yn y canolfannau twristiaid, gyda’r artist yn 7Eleven.

Gyda Francesca, nyrs arall, yn dianc y GIG am biti, wedi seiclo o Fanceinion i Siapan. Ysbrydoliaeth yw hi!

A bron pob un ohonynt wedi bod yn garedig iawn. Wedi rhoi amser, losins, cymorth. Wedi cadarnhau amserau bws, wedi ffonio fy llety nesa, wedi egluro pethau i fi. Dw i wedi mwynhau dros ben, f’amser ar Shikoku a dw i’n drist iawn i'w gadael trannoeth.

Siapan yw gwlad o anrhegion

Siapan yw gwlad o anrhegion. Pan oedd fy mam a fi yn Siop Blue and White, yn Tokyo, roedd anrheg bach o frethyn yn ogystal â'r brethyn a  brynwyd gan fy mam. Pan aethon ni mewn stiwdio cwiltiau, heb ddweud o blaen, roedd anrheg bach. Yn y stiwdio gweaf,  drws nesa, yn un peth. Yn y 'nagomi visits' roedd mwy o frethyn, pethau bach o origami. Ond, ar Shikoku, gwlad o 'henro', pererinion, mae pethau yn fwyach. Arian. Ffrwyth. Diod. Origami. Pot noodle yn ddiwetha. Llosins. A ddoe? Lifft i'r deml nesa. Mae'n anodd i ddweud sut dw i'n teimlo. Gallwn ni ddim eu gwrthod. Dyn ni'n rhoi cyfle i bobl i fod yn garedig. Fel arfer dw i'n ffili rhoi 'nameslip' yn ôl achos pethau'n digwydd mor gyflym. Y bai yw arna i.

Dydd Iau, y chweched o fy ngherfded o gwmpas Shikoku ro'n i'n croesi pont enfawr ar ddiwedd y dydd. Yn y bore gadaewais Kochi youth hostel, fy nghartref am wythnos i gymryd y bws i'r orsaf ar bwys teml 32, Zenjibuji. Ymwelais â hi dydd Mercher felly cerddais i syth at deml 33, Seikkiji a 34, Tanemaji. Doedd dim llety yno felly roedd rhaid i fi parhau i Tosa. Roedd y dywydd yn hyfryd ac ro'n i'n cario fy rucsac am y tro cyntaf. Ges i llawer o 'osettia', anrhegion bach, yn ystod y dydd. Llosins, te gwyrdd mewn tin, tangerin. Cwrddais dynion o Siapan, pererinion eiraill, pan ro'n ni'n aros am fferi bach. Roedd y dydd yn dda!

Chwarter wedi pedwar ac ro'n i'n ar y bont. Mae'n enfawr, gyda pafin mawr, dim llawer o drafnidiaeth ar y pryd. Roedd yr dyn ifancach Siapaneg, tua pum munud ar fy nghefn i. Gallwn i weld Tosa yn y bellter. Nid oedd y cynllun i ymweld â theml 36, doedd dim amser. Ond roedd popeth yn dda.

Ac ymhen hanner eiliad ro'n i'n ar y lawr, gyda lwmp mawr ar fy nhalcen, uwchben fy llygad chwith. Beth diwyddodd? Wnes i ddim golli ymwybyddiath, diolch byth, neu torri fy spectol, ond gallwn i ddim eu gwisgo oherwydd y lwmp. Ond roedd y rucsac ar fy nghefn o hyd felly roedd rhaid i fi dechrau eistedd, cyn sefyll. Nid o'n i gwisgo yr het, mae'n anodd gyda'r rucsac ar y un tro. Ond daeth menyw ifanc i fy helpu. Welais ei beic hi. Gyda llawer o le ar y pafin mae hi wedi llwyddo fy mwrw i i'r lawr.

Roedd hi, a fi, mewn sioc! Pan welodd fy mod i ddim o Siapan, 'Sori, sori!' Gaeth hi help i fi i symud fy mag. Daeth y henro (pererin yn Siapan) arall ac rhoiodd dwr i olchi fy llaw chwich, y nwcls, a fy mhenelin, y ddau wedi gael eu hysgrafio. Ond roedd fy mhen y waethaf, gyda poen  a'r lwmp yn tyfu.

Ond, ymlaen! Nid oedd llawer o waed. Allwn i ddim aros. Roedd rhaid i fi ffeindio rhwle i aros. Pan es i i mewn y dre,  cerdded, welais yr ail pererin, y hynaf. Oedd e'n mynd i'r deml ond, ar yr ail tro, roedd gwely ar gael yn Tosa Business Hotel.

Ymhen awr roedd cwmni iswiriant, dwy awr tri heddwas a thair awr yr ysbyty.

Ond dyna stori arall! Dw i'n iawn. Paid a phoeni amdana i.